Zacisze Pełne Brzóz..

Ithilien

- To widzę - usmiechnęła się lekko - Mogę zadać kolejne niedyskretne pytanie ? Ile masz lat ?

Hisae

-żyję już kilka wieków- uśmiechnęłam się rozmarzona... -pamiętam nawet dzień mego wyklucia... taaaak demony są długowieczne...-

Ithilien

Uśmiechnęła się lekko w odpowiedzi.
- A ja nie pamiętam dnia moich narodzin. Pod tym względem jestesmy bardziej podobni do ludzi, choć szybciej dorastamy.

Hisae

-jesteś nieśmiertelna?- zapytałam -czy tylko długowieczna?-

Ithilien

Zastanowiła się chwilę nad odpowiedzią.
- Nie, nieśmiertelna nie jestem. Ale nie jestem też tak słaba jak ludzie. Dla nich odrąbanie głowy, to definitywny koniec. Dla mnie nie. Ale są sposoby, których - wybacz- nie zdradzę - usmiechnęła się - Powiem tylko, ze niewiele prawdy jest w krążących opowieściach o czosnku, srebrze, kołkach czy święconej wodzie.
Tak więc jestem po prostu długowieczna.

Hisae

wydawałam się być z tego faktu zadowolona -irytują mnie ci nieśmiertelni. po co żyją jeżeli mają nie umrzeć? szarańcza... materia powinna krążyć-

Ithilien

- Powinna. I krąży. Materia jest śmiertelna, potrzebuje wciaż nowych narodzin. Nie wiem kim są istoty niesmiertlene. Przerażają mnie... - zastanowiła się - Co by się stało, gdybyśmy nagle zniknęli a tylko oni zostali ? Świat niesmiertelnych nie miałby prawa istnieć.

Hisae

-zabrakłobu im pożywienia- zapewniłam -dlatego martwi mnie, że ich liczba się rozrasta-

Ithilien

- Nie wiem, czy wszyscy są naprawdę nieśmiertelni. To ostatnio modne - mruknęła zażenowana - Byle obdarciuch w podrzędnej karczmie oznajmia po kilku kuflach piwa, ze jest niesmiertelny, po czym wali się pod stół...sama widziałam.

Hisae

prychnęłam zażenowana...

Sasha

Przy strumieniu przycupnęła drobna dziewczyna o kruczoczarnych włosach. Nie zwróciła uwagi na postacie, jakby nie zdziwiły ją. W prawdzie przecież już je wcześniej poznała. Była wyjątkowo blada, a powieki zaciskała z bólu, gdy tylko choć przez sekundę zerknęła na księżyc.

Hisae

wciągnęłam zapach dziewczyny, po chwili się uspokajając...

Sasha

Włożyła stopy do wody.. zimny dreszcz przebiegnął przez jej ciało.

Hisae

-jesteś wilkołakiem tylko w czasie pełni?- zapytałam

Sasha

-Nie, nie jestem też wilkołakiem tak dokładnie opisywanym w księgach, jestem ostatnią z pradawnego szczepu..-Urwała, spojrzała nań podejrzliwie, źrednice jej się zwęziły:-..z resztą to nie istotne, w czasie pełni jestem w gorszej kondycji, to wszystko-Zakończyła kulawo.