Wodospad

Martyna

Uśmiechnęłam się szerzej
-Miło mi poznać - zaśmiałam się i przez chwili przyjrzałam się Isil
-Jesteś...elfką? - spytałam

Isil

- Tak - powiedziałam czując, że nie chcę wracać do tematu mojej ludzkiej matki.
- ale większą część życia spędziłam wśród wilków - dodałam po chwili.

Martyna

-Ja również - powiedziałam z uśmiechem, ale po chwili mój uśmiech nieco zbladł... (muszę kończyć, niestety, rodzice zwalają -_-)

Isil

Przyjrzałam sięuważniej twarzy Martyny
- Coś się stało? - zapytałam

(ja w sumie też już kończe, bo zaraz dostanę świrka i muchomorka... Wszystko mnie booli)

Sasuke

Sasuke zdżemnął sie lecz po chwili obudził.Mrukł coś niedosłyszalnie i usiadł po turecku.

Marine

Odeszła od drzewa, na którym siedział Razif i podeszła bliżej, ale nadal w cieniu..

Isil

Spojrzałam na Marine
- Ja cię znam - powiedziałam cicho

Sasuke

Usłyszał szelest.Ale i tak wystarczał mu ułamek sekundy by wyciągnąć shinobi to też tylko wstał patrząc na niebo.

Marine

Spojrzała zaskoczona na Isil.
-Skąd?
Spytała.

Sasuke

Sasuke wszedł na drzewo i usiadł na grubej gałęzi.

Isil

- Poznaję Twoje oczy - odpowiedziałam - i zapach - dodałam (mieszkając z wilkami nauczyłam się poznawać je po zapachu, wyostrzyły mi się zmysły)

Marine

Mruknęła coś do siebie i podeszła bliżej.
-A tak wogóle, to Marine jestem.
Przedstawiła się.

Isil

- Ja sięprzedstawiałam... ale jestem Isil - powiedziałam

Sasuke

Nagle Sasuke znikł.Poprostu odszedł ale dla I i M było to jak rozpłynięcie sie w powietrzu.Jednak można po chwili było go zauważył leżącego na trawie nieopodal I i M.

Marine

Obejrzała się szukając wzrokiem trzeciego z obecnych. Spojrzała ponownie na Isil.
-Wtedy ucieszyłaś się na mój widok. Czy coś Cię łączy z wilkami?
Spytała zaciekawiona coraz bardziej pewnie.